Ben Van Der Burg | Bnr

De laatste twee, drie jaar volg ik met verbijstering de discussies over de uitbreiding van Schiphol. Dat komt vooral door de drukte boven mijn hoofd. Ik woon hemelsbreed 41 kilometer van Schiphol. Waar heb ik het over? Als ik op bezoekbas.nl kijk (Bewoners Aanspreekpunt Schiphol), dan schaam ik me bijna voor mijn overgevoeligheid. De vliegtuigen vliegen niet eens recht boven mijn hoofd. Bovendien vliegen ze op ruim drie kilometer hoogte en nog denk ik, pffff, wat een herrie. Kun je nagaan als je in Aalsmeer,Badhoevedorp of Amstelveen woont. We dreigen de boot te missen. Passagiers uit India en China zullen Nederland links laten liggen als we Schiphol niet laten groeien. Dit betoogde KLM-baas Pieter Elbers afgelopen week. Hij wil meer slots op onze grootste luchthaven. Een citaat: zeggen 'we groeien niet meer', [...] zou in mijn ogen hoogst onverstandig zijn. Terwijl het wel verstandig zou zijn. Dan gebruiken die Aziaten Schiphol maar niet als hub voor andere Europese bestemmingen. Dan kost je dat economis

De familie moest echter doorbijten omdat je altijd op moet letten als er een technologie opstaat waar een dominante industrie miljarden euros inpompt. Zo stimuleerden in de vorige eeuw oliemaatschappijen het gebruik van de automobiel, want dan hadden ze een afzetmarkt. In deze eeuw hebben de vijf grootste technologiebedrijven een belang om alle tijd, aandacht, energie en liefde van mensen op te eisen. Dat lukt ze vrij goed. Ik zat deze week in de wachtkamer van de huisarts. Ik was de enige die niet met zijn mobiel bezig was. De hoeveelheid tijd dat we interacteren met een scherm heeft het einde van de S-curve bereikt. De grote techbedrijven propageren nu: waardevolle schermtijd. Deze propaganda is nog niet doorgedrongen tot de huisartsbezoeker. Tegelijkertijd betekent minder schermtijd vooralsnog minder waarde, waardoor een volgende manier om de tijd, aandacht, energie en liefde van mensen op te eisen, gecreëerd moet worden. Dat werd gevonden in spraakassistenten. De belangen en de miljarden zijn zo overweld

Zo moet je kiezen tussen het doodrijden van een oude oma of een crimineel. Dood je liever de inzittende van de auto of een voetganger met een kat? Rijd je liever vier criminelen plaat of laat je een echtpaar in de auto sterven? Na het openbaren van mijn morele keuzes kreeg ik commentaar. Zo vonden velen dat ik dikke mensen discrimineerde, omdat ik ze eerder zou laten sterven dan mensen zonder overgewicht. Ook mijn keuzes over daklozen beviel niet iedereen. Omdat de daklozenopvang in ons land vrij goed geregeld is, begrijp ik niet dat je op straat gaat liggen. Waardoor ik drie daklozen eerder laat sterven dan twee volwassenen. Deze week publiceerde Nature een verkennende studie over de uitkomsten van de moral machine. De onderzoekers analyseerden bijna veertig miljoen beslissingen van mensen uit 233 landen. Kinderwagens, kinderen en zwangere vrouwen sparen we het liefst met een zelfrijdende auto. Honden, criminelen en katten krijgen minder snel de voorkeur. Waarbij een hond zelfs boven de crimineel staat. D

Een succesvol voorbeeld. Volkswagen en de Zweedse overheid werkten in 2009 samen om automobilisten minder hard te laten rijden. Ze voegden een spelelement toe aan een snelheidsbord. Alle automobilisten werden geflitst. De boete van de snelrijders ging niet meer naar de staatskas, maar naar een speciale pot. Degenen die zich keurig aan de snelheid hielden, werden ook geflitst en kwamen in een loterij terecht. Na enige tijd lootte de potbeheerder een winnaar onder de mensen die zich aan de snelheid hadden gehouden. De gemiddelde snelheid op het traject daalde met 22%. Iedereen gelukkig, behalve de Zweedse overheid vanwege de inkomstenderving. Hoewel er wellicht minder verkeersslachtoffers zijn gevallen op dat traject, wat weer een gezondheidskostenbesparing met zich mee zou brengen. Maar omdat dat laatste lastig inzichtelijk te maken is, gaan we voor het gemak uit van een inkomstenderving voor de overheid. De onbedoelde consequenties van ons handelen blijven fascinerend. De longread Gamefied life op aon.com

De overheid en ICT. Het blijft een bijzonder fenomeen. Na een dag probeerde ik de Berichtenbox-app nog een keer. De foutmelding was verdwenen. Ik kon inloggen met mijn Digi-D. Aangezien ik meerdere Berichtenboxen beheer, logte ik uit om van gebruiker te kunnen wisselen. Die functionaliteit zit er nog niet in. Wederom een teleurstelling in het gebruik van de app. Bouwers van die app zullen zich verschuilen achter mantras als van fouten leer je of door onze agile manier van werken blijven we de app optimaliseren. Ik erger me al weken kapot aan mijn nieuwe iPhone XS. Je verwacht met het vlaggenschip van Apple, dankzij de A12 bionic chip, nog meer snelheid en daardoor gebruiksgemak dan met je oude iPhone X. Alleen valt het netwerk constant weg, waardoor bellen lastig wordt. Ik zocht op of ik de enige was. Het komt vaker voor. De iPhone XS heeft echter meer oplaadproblemen en WIFI werkt niet naar behoren. Apple probeerde de problemen afgelopen week op te lossen door een nieuwe software update te pushen. Mijn te

Hij constateert dat de ING nalatig is geweest wat betreft de witwaspraktijken van criminelen. De reactie van Tweede Kamer draagt bij aan het wantrouwen tegenover banken. Blanken in de NRC: Waarom het probleem groter maken. [...] Politici mogen alles vinden. Het gaat me om de toonhoogte. We moeten onze toon matigen. De AIVD bracht afgelopen week een rapport uit over rechts-extremisme in ons land. Een citaat: Het anti-islamgedachtegoed is dominant in de rechts-extremistische scene in Nederland. Daarnaast krijgt ook het uit de Verenigde Staten overgewaaide alt-right gedachtegoed steeds meer voet aan de grond. Vonden we begin deze eeuw excessen van rechts-extremisme nog in de diepe krochten van het internet. Nu heeft het gebruik van sociale media en chat-apps grote invloed hoe deze mensen zich gedragen. Ze vinden eerder gelijkgestemden. Ze kunnen gemakkelijk hun stem laten horen. Ze bevestigen en versterken elkaar in hun mening. Verder meldt de AIVD nog dat verbaal geweld, in de vorm van agressief en opruiend t

Heel af en toe kom ik in een supermarkt en geniet dan van het contact met de vakkenvullers. Ze zijn jong, want ze mogen niets kosten en ze weten nooit iets. Dat laatste vind ik grappig, dat ze niets mogen kosten vind ik zielig. Ik loop altijd direct naar een vakkenvuller en vraag waar bijvoorbeeld het natuurzuivere soda zout staat. Vervolgens doet hij zijn uiterste best om te helpen, alleen komt hij er nooit goed uit. Teamleiders, daar zijn het immers leiders voor, komen vervolgens met de oplossing. Ik schaar dit soort interacties onder het kopje leerzaam en verhelderend. Ik bestel mijn boodschappen online. Dat gaat goed en dat vind ik niet alleen, want het afgelopen jaar groeide het bestellen van dagelijkse boodschappen met 39%. Voor de toekomst vrees ik echter dat de online bestellingen markt zal moeten veranderen. Mijn boodschappenbezorger rijdt rond in elektrische autootjes en maakte vorige week bekend dat ze retourzendingen van webwinkels als Coolblue, bol.com en Wehkamp mee gaan nemen. Dus het gaat de

Ik moest daaraan denken na het luisteren naar Nanda Piersma, lector Big Data aan de Hogeschool van Amsterdam. Ze vertelde deze week dat ze iedere avond de voortgang van haar leerlingen moet bijhouden. Bij iedere leerling dient ze opnieuw de datum in te vullen. Ze herhaalde het nog een keer: Voor iedere groep van 30 leerlingen, tik ik 30 keer een datum in. Ze vindt dat een onzinnige taak omdat een computer dat beter kan. Er was geen ontwerper die bedacht dat de datum automatisch ingevuld zou kunnen worden. Ze kwam met andere voorbeelden van de fysiotherapeut en huisarts die met slecht ontworpen software veel te veel tijd kwijt zijn aan administratieve taken, terwijl ze bezig zouden moeten zijn met activiteiten die een computer voorlopig niet zal kunnen. Het World Economic Forum kwam afgelopen week met een rapport over de toekomst van banen. Volgens de NOS is 52 procent van de banen over zeven jaar in handen van robots. Volgens Nu.nl creëert robotisering de komende vijf jaar 58 miljoen nieuwe banen. Wij mense

De SEC zit niet voor niets achter hem aan, na die tweet waarin hij vertelde Tesla van de beurs te willen halen. Hij zou moeten aftreden. De grootste fondsbeheerder van Tesla vindt dat hij psychische hulp nodig heeft. Hoe kan een CEO van een miljardenbedrijf zich zo labiel gedragen. Een collega raadde me aan het hele interview, ruim 2,5 uur, te bekijken. Ik had daar geen zin in. Ik heb te veel interviews met Musk gezien en na verloop van tijd ken je zijn verhaal wel. Over het experiment dat we op wereldschaal uitvoeren door zoveel koolstofdioxide de lucht in te blazen wat tot een onomkeerbare milieuramp leidt. Over zijn back-up scenario met de planeet Mars. Over zijn hang naar gekte en gebrek aan focus, zoals het verkopen van 20 duizend vlammenwerpers van 500 dollar per stuk. En over zijn loze beloften. Het interview maakt indruk omdat Elon Musk introspectie toont en bedachtzaam is. Vooral zijn tekst over de rol van kunstmatige intelligentie in onze samenleving maakt indruk. De manier waarop hij vertelt dat

Les één: Gebruik altijd zoveel mogelijk technologie om je leven eenvoudiger, veiliger en effectiever te maken. Dit geldt niet alleen in het verkeer, maar in je leven in het algemeen. Je houdt dan tijd en energie over om nuttige dingen te doen. Dat zou zelfs hobo leren spelen kunnen zijn. Terug naar die auto met technische snufjes zoals parkeersensoren en zelf remmende systemen. Deze week kwam het nieuws naar buiten dat deze autos juist méér schade rijden, dan autos die geen slimme systemen hebben. In percentages: heb je veiligheidsvoorzieningen op je auto dan maak je dit jaar 23% kans op schade. Heb je dat niet dan maak je 14% kans op schade. Dit soort getallen zijn teleurstellend. Lees ook: Ovv waarschuwt voor slimme autotechnologie De oorzaken zijn dat eveneens. De eerste oorzaak volgens onderzoeker Leo Oude Essink komt omdat de sensoren nog niet goed genoeg zijn. Je rijdt naar achteren en de sensor ziet een obstakel over het hoofd. De tweede oorzaak ligt bij de bestuurder. Uit het Financiële Dagblad: 42

Ik las op mijn LinkedIn-tijdlijn dat elf pr-mensen en drie fotografen vijf dagen lang hard gewerkt, hard gelachen, hard gehuild, hard gevloekt en hard genoten hebben. Het verhaal, de prestatie, de media-aandacht, het enthousiaste publiek, de aanwezigheid van onze premier, alles klopte aan de missie van Maarten van der Weijden. En dan haalt hij ruim 3,5 miljoen euro op voor KWF Kankerbestrijding. Veel geld, ruimschoots meer dan Maartens doelstelling. Toch blijft het een bijzonder fenomeen dat mensen pas geld doneren als iemand een bijzondere prestatie neerzet, een marketingspektakel ontketent en we met Ilse de Lange mee kunnen zingen. Aangezien één op de drie mensen in Nederland een bepaalde vorm van kanker krijgt, is de kans vrij groot dat je ooit met deze ziekte te maken krijgt. Je kunt ook bedenken: ik schenk onafhankelijk van alle sponsor-, schaats-, fiets-, zwem- of looptochten het maximale budget dat ik kan missen om minder kanker, meer genezing en een betere kwaliteit van leven voor kankerpatiënten in

Steeds meer doemdenkers vertellen over internetverslaving. De tientalen minuten op Reddit en Facebook zijn inderdaad zonde van mijn tijd, maar mijn uren op YouTube zou ik als zeer zinnig beschouwen. Met als hoogtepunt afgelopen week een interview met de ontwikkelaar van de eerste iPhone Scott Forstall, met een goed verhaal over de manier waarop Steve Jobs hem aannam. Hij sprak Jobs vroeg in de ochtend. Na het gesprek zei hij: Je hebt nog veel interviews vandaag, het maakt niet uit wat ze van je vinden, het maakt niet wat je zegt, want je bent aangenomen. De doemdenkers betogen dat we onze levens in de grijpgrage handen van de data-farmers uit Amerika hebben gelegd. Machtsmonopolies als Facebook, Google en Netflix ondermijnen onze autonomie. Deze bedrijven bepalen waar we onze tijd aan besteden, op wie we stemmen, wat we bewonderen, begeren, verlangen en kopen. We zijn verloren. Ex-medewerkers van deze bedrijven spreken op zoveel mogelijk gelegenheden over het existentiële gevaar van het internet. De bedrijv

Dat mensen bang zijn voor bellen vind ik jammer. Dat komt door Snapchat. Snapchat gebruik ik liever niet. Ik vind de app niet gebruiksvriendelijk en ik heb voldoende alternatieven. Nu heb ik een vriend van de familie Bastiaan die Snapchatfanaat is. Dus ik zit aan Snapchat vast. Ik leer nu een andere manier van communiceren. Ik vind het namelijk heel gewoon om te reageren als iemand iets zegt. Dus als iemand de tekst stuurt: hoe gaat het?, dan stuur ik terug: Goed en met jou? Bij Snapchat gaat dat anders. Bastiaan stuurt een foto van een terras met de tekst: lekker chillen'. Die foto is direct weg. Hoe reageer ik nu? Als ik een tekst stuur dat het fijn voor hem is, dan denkt hij: op welke foto reageerde Ben nu? Want Bastiaan stuurt meer fotos. Of ik stuur een foto van mijn tuin met de tekst: hier ook'. Maar dat slaat nergens op, want dan hebben twee individuen een zelfstandige feed van fotos over wat ze op dat moment bezighoudt. Er ontstaat geen dialoog. Bastiaan lacht en zegt dat ik er niets van begrijp.

Hij kwam met een goede oplossing voor de kansloze wielerbond UCI. Nu heeft een wielerploeg geen continuïteit. Als een sponsor na een aantal jaar het wielrennen de rug toekeert, dan blijft er buiten een shirtje en een foto niets over van de ploeg. Bij Amerikaanse sporten delen de teams mee in de licentieopbrengsten van de bond. Daarmee zorg je ervoor dat de teams blijven bestaan. Ook vertelde Lance over zijn investering in Uber bij een waardering van 3,7 miljoen dollar. Bij de laatste waardering was Uber 73 miljard dollar waard. En toen wilde hij een anekdote vertellen. Hij was een jaar geleden in Denver. Hij kwam zijn hotel uit en zijn Uber-taxi stond aan de overkant van de straat, voor een restaurant met een overvol terras. Een man zei tegen hem: He Lance, Lance zei vriendelijk terug: Hey, goodmorning, whats up? Toen zei die man: F*ck you En dat herhaalde hij een paar keer. Vervolgens begon het hele terras tegen Lance Armstrong te schreeuwen. F*ck you, F*ck you, F*ck you. Lance wist niet hoe hij het had. M

Inmiddels is alles oplost. Ik dacht weer tot de orde van de dag over te kunnen gaan. Alleen ging dat niet makkelijk door het besef dat ik me druk had gemaakt over een typisch eerste wereldprobleem. Een man van middelbare leeftijd betaalt twee keer voor een Mac Book Pro, een bedrag waar miljarden mensen een jaar voor moeten werken en maakt zich druk om de knullige customersupportsystemen bij Apple. Ik vond mijn gedrag zo bizar dat ik besloot me alleen nog bezig te gaan houden met eerste wereldproblemen. Zo zorgt de warmte en droogte voor hangende planten in mijn tuin. Toch zonde voor mijn planten, vervolgens sproei ik uren met leidingwater om mijn planten te redden. Water waar honderden miljoenen mensen naar smachten, vloeit weg in mijn tuin. Zo vind ik het niet prettig dat het binnen in mijn auto, na een dag in de brandende zon gestaan te hebben, tegen 50 graden Celsius is. Dus ik zet een kwartier voor het instappen mijn airco aan met een app op mijn telefoon. Mijn auto is heerlijk 20 graden Celsius als ik

Ik liep de winkel uit met een MacBook Pro, twee keer betaald, maar het geld van de gecancelde computer zou ik snel terugkrijgen. Dat had de supportmedewerker uit Londen, die ik moest bellen, me namelijk beloofd. Hij zou de bevestigingsmail snel sturen. De mail kwam niet. Ik kwam in een customersupport hel terecht. Uren heb ik met supportmedewerkers aan de telefoon gehangen. Ze snapten niet waar het mis kon gaan. Ze zouden het aan hun managers vragen. Ze hebben naar de Apple Store in Amsterdam gebeld. Ze hebben hemel en aarde bewogen om mij mijn geld terug te laten krijgen. Het lukte ze niet. Zondag lag het systeem eruit. Maandag kreeg ik te horen dat we de bestelling niet konden annuleren omdat de bestelling eerst geleverd moest worden. Daar kan ik niets aan doen, vertelde Kenneth. Zo zit ons systeem nu eenmaal in elkaar. Heerlijk, als mensen slachtoffer zijn van het systeem. Dinsdag was de bestelling gereed. Online kon ik hem niet annuleren omdat er een korting op de bestelling was toegepast. Ik kreeg Sas

Een kop uit de NRC: De vraag is niet óf maar wanneer Nederland onder water verdwijnt. Een klimaatwetenschapper legt uit dat bij klimaatverandering de tijdschaal van belang is: de twee graden uit Parijs leiden uiteindelijk, over een paar duizend jaar, tot ongeveer 15 meter zeespiegelstijging. 20.000 jaar geleden, in de laatste ijstijd, was het een graad of 5 kouder dan nu, en de zeespiegel stond 120 meter lager. Het gaat erom voor hoeveel generaties we nu investeren. Ik zat jaren geleden een dag op een boot met een vooraanstaande meteoroloog. Hij verlangde naar een paar graden temperatuurverhoging. Lekker warm vond hij, niets mis mee. Hij legde uit dat een verhoogde temperatuur op aarde geen probleem is. De route naar een warmere aarde leverde een probleem op. Mensen wonen nu onder de zeespiegel of in rivierendeltas. De landbouw moet worden verplaatst. Dieren moeten opnieuw hun plek vinden. Dat gaat velen pijn doen en geld kosten. Ik denk dat je met het klimaat om moet gaan zoals je met het leven omgaat. Het

Nadat hij zijn dochter naar bed had gebracht, zocht hij verder en vond een 1023 stuks Koninkrijken kasteel bij Aliexpres voor 49 euro 77. Van het merk Alan dat compatibel is met Lego en er precies hetzelfde uitziet. Een dilemma was geboren. Kies je voor een copycat of betaal je het volle pond voor het A-merk Lego? Lange tijd was de copycat-kwaliteit een stuk minder dan het origineel. Maar als ik kijk naar mijn Apple Watch-bandje, dan is dat niet meer het geval. Ik betaalde er ooit 179 euro voor in de Apple Store. Ik deed er een jaar mee. Nu betaal ik 12,95 bij Aliexpress en doe ik er zon negen maanden mee. Tel uit je winst. Een andere kant van het dilemma is de vraag of je China nog machtiger moet maken door Alibaba, de moeder van Aliexpress, te ondersteunen. Of kies je voor het Hollandse bol.com? Een andere collega bemoeide zich ermee. Hij spaart Star Wars Lego en vond het schandalig als je Lego kapotmaakt met Chinese alternatieven. Hij wees op mijn Apple Watch-bandje. Hij vond het okay als ik Apple pijni

Hang je een camera op om te zien welke kat in je tuin poept of om ongure types te filmen, dan moet je dat aangeven. Daarmee vergemakkelijk je het speurwerk van onze dienders. In Nederland helpen nu 200.000 privécameras vrijwillig de politie. In totaal hangen er rond de anderhalf miljoen bedrijfs- en privécameras. Dat mensen denken dat Nederland veilig, harmonieus en perfect wordt als er meer cameratoezicht is, mag je op zijn zachtst gezegd naïef noemen. Ik zocht het beroemde videofragment van George Orwell op. Hij ligt op een bed en vertelt dat de wereld gaat lijken op wat hij beschreef in zijn boek 1984. Ik parafraseer: bouw je een wereld die volhangt met cameras, dan bouw je beschaving die gebaseerd is op haat. In zon wereld zullen er geen emoties zijn, behalve angst, woede, triomf en zelfvernedering. Bij iedere discussie waar een hellend vlak aan de orde is, doemen de woorden zon vaart zal het niet lopen, op. Misdrijven los je immers veel effectiever op met camerabeelden. Wie wil niet iedere crimineel a

Na een paar dagen begin ik de menselijke wegwijzer te waarderen. De man geniet van zijn rol. Hij doet niemand kwaad. Zonder dit werk zou hij waarschijnlijk verpieteren in een kamertje van een paar vierkante meter. Nu maakt hij deel uit van de maatschappij. Hij voelt zich nuttig. Ik dacht deze week aan mijn vriend in Tokio toen ik een recensie las van David Graebers boek bullshit jobs. In dit boek verklaart antropoloog en activist Greaber de oorlog aan de onzinbaan. Uit dagblad Trouw: Dat zijn betaalde functies die geen bestaansrecht hebben en bestaan uit zinloze, overbodige of zelfs schadelijke taken. Greaber noemt vijf categorieën. Eén: de wachters, zoals receptionisten die de hele dag niets om handen hebben, maar daar zitten voor het mooie plaatje. Twee: de bullebakken: bedrijfsjuristen, lobbyisten, telefonisch verkopers - manipulators die de boel naar hun hand proberen te zetten. Drie: de afvinkers, dat zijn de controleurs en de schrijvers van ongelezen rapporten. Vier: de opzichters, die toezien of de d