Enateniseis

Θυμάσαι πώς γελά ένα παιδί; Θυμάσαι πώς είναι η περιέργεια του έντονη, η μνήμη του μικρή, η προσοχή του ελάχιστη; Θυμάσαι που γινόσουν φίλος με ολα τα άλλα αμέσως; Εκεί μέσα κάπου, θυμήσου, υπάρχει αυτός ο σπινθήρας Μπορείς τώρα να βγάλεις τα αόρατα πέπλα που σου φόρεσαν. Και να νιώσεις πάλι πώς ήσουν τότε. Που όλα τα λουλούδια μύριζαν διαφορετικά. Που έψαχνες τους μεγάλους για απορίες. Που κάτι τόσο απλό ήταν συνάμα και τόσο εύκολο να σε ενθουσιάζει. Αλλά ξεχάστηκες και πείσθηκες ότι ο ενθουσιασμός που είχες μπορεί να έρθει όταν κερδίσεις κάτι. Αντι να σε γεμίζει θαλπωρή ο χειμώνας σου θυμίζει τώρα την επιστροφή στη δουλειά. Αντί να χαίρεσαι το άρωμα της πορτοκαλιάς απασχολείσαι να έχεις τα χρήματα να αποκτάς τους καρπούς της. Σου μάθανε να σκεφτεσαι τα πάντα κι από την πολλή σκέψη ξέχασες ότι υπάρχουν κι άλλοι δρομοι. Μετά σου μπέρδεψαν και το μοναδικό αυτό όπλο που νόμιζες ότι είχες με σκοπό να σε αφήσουν απαθή και απεγνωσμένο. Θυμήσου σου ξαναλέω. Ο δρόμος δεν είναι μπροστά σου, είναι από πάνω σου. Δε