Enateniseis

Δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν οι καταστροφικές πλημμύρες της βόρειας Ευρώπης και να ξεκινήσει ο αναμενόμενος καύσωνας της νότιας, και οι εστίες πυρκαγιών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδος (και όχι μόνο) έγιναν αμέτρητες. Το δράμα είναι τρομερό, η θλίψη τεράστια και τα λόγια απέχουν πολύ από το να είναι ικανά να περιγράψουν τα συναισθήματα του μέσου ανθρώπου που αντικρίζει αυτό το θέαμα. Όχι μόνο λόγω του μεγέθους της καταστροφής αλλά και επειδή αρχίζει και γίνεται όλο και πιο εμφανές σε όλο και περισσότερους το μέγεθος του κακού που απειλεί ετούτη τη στιγμή την ανθρωπότητα με κάθε δυνατό τρόπο. Συνεπώς όλο και λιγότερο πειστικοί γίνονται όταν μιλούν για τυχαία περιστατικά, πόσο μάλλον για κλιματική αλλαγή την οποία πλέον το αφήγημα ονομάζει κρίση για να επιστήσει την προσοχή μας για άμεσες λύσεις μιας και είμαστε, λέει, στο χείλος της καταστροφής. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που παρατηρούμε ενδιαφέροντα περιστατικά, όπως τις αποφάσεις για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Ευβοια μερικές μέρες πριν τις φοβερέ