Ben Van Der Burg | Bnr

Daarom zijn die voetbalkampioenschappen iedere twee jaar ook zon drama en mag je hopen dat Nederland zich nergens voor kwalificeert. Voor je het weet ben je uren per dag kwijt aan het kijken naar 22 man met een bal. Vervolgens leef je nog mee ook. Je wordt boos, geïrriteerd, blij of opgewonden over een potje voetbal waar je toch geen invloed op hebt. Wij verspillen onze tijd en emoties aan het kijken naar sport. Daar is nu iets bijgekomen: de verkiezingen. Wat ben ik blij dat de verkiezingscampagne voorbij is. Je bent toch wekenlang in je hoofd bezig met 15 maart. Die politici menen dat campagne voeren zwaar is, maar voor die mannen is het hun vak. De kiezer moet zich verdiepen in de partijprogrammas, hij moet alle debatten volgen, de opiniestukken lezen en hij wil ook nog de houding van de partijleiders doorgronden. Je ziet vooral mannen. Mannen in blauwe pakken. Mannen met rechte schouders, die ons overtuigen dat we op ze moeten stemmen. Dat doen ze op dezelfde manier. Ze maken een vuist waarbij de toppe